सोलापूर जिल्ह्यात अंधवृत्त, चालुक्य, राष्ट्रकूट, यादव आणि बहमनी या राजवंशांचे राज्य होते. संशोधनातून असे दिसून येते की कल्याणीच्या कलचुरीष्य काळातील शिवाजी श्री सिद्धेश्वर यांच्या शिलालेखावरून सोलापूर हे नाव 'सोनालगे' असे पडले आहे ज्याचा उच्चार 'सोनालगी' असा केला जात असे. यादवांच्या काळात हे गाव 'सोनालजी' म्हणूनही ओळखले जात असे. कामत-मोहोळ येथे सापडलेल्या यादवांच्या पतनानंतर शक १२३८ च्या संस्कृत शिलालेखावरून शहराचे नाव सोनालीपूर असल्याचे दिसून येते. सोलापूर किल्ल्यात सापडलेल्या एका शिलालेखावरून असे दिसून येते की या गावाचे नाव सोनालीपूर होते तर किल्ल्याच्या खोऱ्यातील दुसऱ्या शिलालेखावरून असे दिसून येते की ते संदलपूर म्हणून ओळखले जात असे. मुस्लिम काळात या शहराचे नाव संदलपूर होते. म्हणूनच 'सोनालपूर' या नावात 'ना' शिल्लक नाही. त्यानंतर ब्रिटिश राज्यकर्त्यांनी सोलापूरला सोनालगे घोषित केले आणि म्हणूनच जिल्ह्याचे नाव देण्यात आले. सध्याचा सोलापूर जिल्हा अहिल्यानगर, पुणे आणि सातारा जिल्ह्यांचा एक भाग होता. १९५६ मध्ये राज्य पुनर्रचनेनंतर, सोलापूरचा समावेश मुंबई राज्यात करण्यात आला आणि १९६० मध्ये तो संपूर्ण महाराष्ट्र राज्याचा जिल्हा बनला.

भौगोलिकदृष्ट्या सोलापूर १७.१० ते १८.३२ अंश रेखांश आणि ७४.४२ ते ७६.१५ अंश पूर्व रेखांश दरम्यान आहे.

महाराष्ट्रातील सोलापूर येथे गेल्या ९०० वर्षांपासून वार्षिक गड्डा यात्रा साजरी केली जात आहे. एका आध्यात्मिक नेत्याच्या सन्मानार्थ, सिद्धेश्वराचा उत्सव आंध्र प्रदेश आणि कर्नाटकच्या आसपासच्या भागातील लाखो भाविकांना आकर्षित करतो. सांप्रदायिक सौहार्द आणि सामाजिक समतेचे एक परिपूर्ण प्रतीक.

सोलापुरी चादर ("सोलापुरी चादर") ही भारतातील महाराष्ट्र राज्यातील सोलापूर शहरात बनवलेली कापडाची चादर आहे. ही चादर भारतात लोकप्रिय आहे. सोलापुरी चादर हे महाराष्ट्राचे पहिले उत्पादन होते. सोलापूर हे कापड उद्योगासाठी प्रसिद्ध आहे. एकेकाळी ही आशियातील सर्वात मोठी सूतगिरणी होती. महाराष्ट्राव्यतिरिक्त, सोलापूरच्या चादरीला इतर राज्यांमध्ये तसेच परदेशात मागणी आहे.